Charlie

Charlie kwam als logee maar is nooit meer weggegaan. Hij heeft al snel een plekje in ons hart veroverd!

Omstreeks 20 juni 2005 is Charlie uit zijn ei gekropen. Lekker bij Papa en Mama en zijn zusje in het broedblok. Toen hij 3 weken oud was verhuisde hij naar kwekers Ed en Thiely de Moor, om daar geringd te worden en op te groeien. Samen met nog een kuiken uit een ander nest zaten zij met zijn drieën in quarantaine. Elke dag kregen zij op vaste tijden hun papvoeding en mochten ze de mens leren kennen. Op 2 augustus hebben de drie kuikens een bezoek gebracht aan dierenarts Hedwig van der Horst. Daar zijn ze helemaal nagekeken en is er bloed afgenomen voor een PBFD test en om het geslacht te bepalen. Alle drie de kuikens waren prima gezond en Charlie bleek een mannetje te zijn.

Eenmaal gezond verklaard mochten Charlie en de twee andere kuikens beneden verder opgroeien en socialiseren. Samen met 2 edelpopjes en natuurlijk Max en Noa groeiden ze mooi op. Ze kregen een grote kooi tot hun beschikking om te leren klimmen en elke dag mochten ze ook op de klimboom spelen. Naast de papvoeding kregen ze steeds meer vast voer, zoals zaden en pellets, groente en fruit. Toen Charlie 12 weken was mocht hij mee naar Natasja. Daar mocht Charlie bij grijze roodstaart Quinto wonen. De eerste maanden heeft Charlie daar leren vliegen, daarna mocht hij in de zomer gekortwiekt met Quinto van de buitenlucht genieten. Los mee wandelen door de tuin, of in de prachtige volière.

Charlie was ruim een jaar oud, toen het gezin werd uitgebreid met baby Jamie. Dat betekende een grote verandering. En helaas kon Charlie daar niet zo goed mee omgaan. Ondanks alle moeite die gedaan is en alle goede zorgen ging Charlie schreeuwen en Quinto opjagen. Meer aandacht, meer 1 op 1 bezig zijn met Charlie, meer op de klimboom, minder op de klimboom, niets hielp. Het schreeuwen werd wel omgebogen tot praten, maar het volume was nog steeds oorverdovend.

Omdat een herriemakende papegaai je tot waanzin kan drijven is in overleg met Ed en Thiely besloten Charlie uit logeren te sturen. En wij vonden het erg leuk als Charlie bij ons kwam voor 2 maanden. Zo werd Charlie eind januari hier gebracht.

Natuurlijk was hier alles nieuw en vreemd, dus Charlie moest even flink wennen. Gelukkig paste hij zich snel aan en liet nieuwe dingen rustig over zich heen komen. We lieten hem gewoon meedraaien in het ritme hier. Hij kreeg eten als de anderen het ook kregen, ging mee douchen, 's avonds mee boven op de klimboom. Hij wende er al snel aan. Herrie maken doet hij hier niet. Soms laat hij wel van zich horen en "Koekoek" vliegt ons om de oren als hij iets van ons wil. Maar Kæla wint het makkelijk qua volume met haar geschreeuw. Kæla heeft een bepaalde roep die ze heel vaak laat horen als wij de kamer uitzijn. Charlie fluit dan eens een keertje, meer niet.

Al met al bleek de logeerpartij zo'n succes dat we ons eens achter de oren gingen krabben. Quinto leefde helemaal op nu Charlie haar niet meer continu achterna zat en onder de duim hield. En het gezin kwam ook weer tot rust. Charlie had het hier naar zijn zin en tja, wij hoeven natuurlijk niet te zeggen dat we allang gek van hem waren. Dus hoe moeilijk dat ook is voor Natasja en haar man, het welzijn van de dieren gaat boven het menselijk gemis vonden ze. Charlie blijft dus bij ons.

Het fijne van de situatie is dat door ervaring dit een goede oplossing bleek te zijn. Wij hebben Charlie een maand mee kunnen maken voor de keuze kwam om hem te houden. Het punt was namelijk helemaal niet dat Charlie geen goede verzorging kreeg of te weinig aandacht. Het gezin, een dynamisch iets, bleek gewoon net niet helemaal te passen. En het is altijd maar afwachten hoe het dan bij iemand anders gaat. Elk dier heeft zijn karakter, elk mens heeft zijn karakter. Dat kan klikken of niet. Een dier wegdoen uit gemakzucht of omdat "hij niet meer bij het bankstel past" is vreselijk, maar een dier herplaatsen omdat het dier het dan veel beter krijgt ook al zal jij hem missen is bewonderenswaardig!

Charlie is een lieve en sociale vogel. Hij vind de andere vogels hier in huis niet zo aardig dat ze in de buurt mogen komen, maar van een afstandje hebben ze wel interactie. Ook doet hij alle geluidjes na van de parkieten en Kæla, inclusief de minder leuke! Maar hij maakt eigenlijk nooit echt heel veel herrie, als het al eens iets harder gaat dan duurt het maar heel kort.

Charlie stapt ook zo op bij mensen die hij niet kent! Bij ons stapt hij van het begin af aan goed op. Bezoek mag van mij altijd aangeven of ze de vogels leuk vinden of niet en als er enthousiasme voor is mogen de vogels dan ook los. Aaien of kroelen kan Charlie niet zo waarderen, maar hij vind het wel heel gezellig om bij iemand te zitten. Als er dan ook nog iets te eten te voorschijn komt is het feest helemaal compleet!

Douchen vind Charlie meestal geweldig. Wanneer de watertemperatuur precies goed is (en dat luistert best wel nauw), dan gaat hijhelemaal uit zijn dak! Als de plantenspuit leeg is kijkt hij teleurgesteld dat het dan alweer afgelopen is. Eten is Charlie ook helemaal gek op. Hij kreeg ook al Senic pellets te eten, samen met groente, fruit, zaadjes en noten. Daar kunnen we hier dus prima mee doorgaan. Nieuwe dingen eet hij niet, die gooit hij uit zijn bakje, als hij het tenminste aan durft te raken. Blijf je lang genoeg iets geven, dan gaat hij het op den duur toch proberen. Spruitjes at hij na 5 weken, palmnoten na 9 weken. Gewoon stug volhouden en uiteindelijk is hij er dol op!

In de kooi heeft Charlie een mooie schommel waar hij graag op zit en ook op slaapt. Hij hangt regelmatig aan een poot aan het dak van de kooi te bungelen. Erg vaak zien we hem nog niet spelen, maar zo af en toe bungelt hij ook wat aan zijn speeltjes en doet hij gek. De wilgenhoutjes die we hem geven worden ook met veel plezier opgesnoept!

De poezen tonen weinig interesse in Charlie, ze weten dat hij te groot voor ze is en een gevaarlijke snavel heeft. Charlie is wel al een keertje achter de poezen aan gegaan! Hij was op de grond gevallen en zat Otje en Pluk even achterna. Gelukkig laten we ze nooit bij elkaar zonder toezicht, dus we konden narigheid voorkomen. Verder toont Charlie ook niet echt veel interesse in ze. Als ze voorbijkomen bekijkt hij ze eens, maar meer ook niet.

Nadat Charlie een aantal maanden bij ons was viel ons wel op dat zijn vleugels niet compleet werden. Regelmatig viel Charlie, waardoor er pennen afbraken. Hij viel zowel in de kooi als erbuiten, als wij thuis waren maar ook als we weg waren. We maakten ons nog niet zo zorgen, ook al wilde ik heel graag dat Charlie weer vliegen kon.

Bij het vallen gebeurde het nog wel eens dat er een bloedpen brak. Dit gaf Charlie dan behoorlijk last. Uiteindelijk besloten we dan ook nieuwe veren in te gaan korten zodat ze minder kwetsbaar zouden zijn. De bedoeling was dan elke nieuwe veer steeds iets langer te kunnen laten, maar zo ver zijn we nooit gekomen.

Begin 2008 besloten we het dieet van Charlie aan te passen. Meer pellets en pellet-dagen en zaad-dagen scheiden. Tevens ben ik begonnen hem palmnoten te leren eten en ben ik hem meer noten (walnoot, cashew, hazelnoot en amandelen) gaan voeren. Charlie liet namelijk kleurverschil zien tussen nieuwe en oude veren, wat duid op een voedingstekort. Een aanpassing in een dieet heeft veel tijd nodig om goed resultaat te geven. Maar al snel na de dieetwijziging begonnen we vermoedens te krijgen dat Charlie zijn veren braken doordat hij teveel aan ze knaagde. Op de foto hiernaast zijn de typische (omgekeerde) v-vormen goed zichtbaar, iets wat ontstaat als vogels hun eigen veren afknagen.

Al met al waren we inmiddels een jaar verder en waren Charlie zijn vleugels veranderd in een puinhoop. Charlie had ook nog steeds een slecht evenwicht, viel veel en kon absoluut niet vliegen. Waar de 10 grootste slagpennen hoorden te zitten zaten alleen nog maar rommelige dekveren, afgebroken slagpennen en zo af en toe een nieuwe pen die al snel weer sneuvelde. Het werd wel duidelijk dat dit niet meer vanzelf goed ging komen. Na weer eens een crash en het afbreken van twee bloedpennen (het bloed zat tot bovenin de ramen) besloot ik naar de dierenarts, Anton Beijer, te gaan. Die heeft Charlie onderzocht en kwam tot de conclusie dat hij verder gezond was en enkel zijn vleugels bij de slagpennen beschadigd waren. In overleg hebben we besloten alle beschadigde pennen te verwijderen en Charlie een kap om te doen, zodat de nieuwe veren onbeschadigd kunnen groeien. Zo gezegd zo gedaan.

 

Charlie is eerst drie dagen enorm boos en dwars geweest. Niet eten, niet drinken. Alleen maar star zitten en grommen. Dan twijfel je wel of je er goed aan hebt gedaan, maar na een dwangvoeding en daarna een nachtrust pakte Charlie zijn gewone doen en laten weer op. Na korte tijd kon hij zich goed redden met de kap. Een beetje te goed, hij vouwde zijn vleugels er omheen en kon dan precies daar waar hij niet aan mocht zitten erbij. Dus wij aan de knutsel. Al met al hebben we hem een keer of 6 een nieuwe kraag om gedaan. Het beste beviel de kraag op de volgende foto met de boutjes en moertjes erin. Deze kreeg Charlie niet kapot, hij was groot genoeg zodat hij nergens bij kon en doordat hij van onder de kraag uit naar boven wees struikelde hij er ook niet constant over. We maakten de kap van een voor of achterkant van een ringband.

Na 14 weken hebben we een dag de kap af gehad. Het harde plastic deel hebben we wel laten zitten. Zo kon Charlie een dag zichzelf poetsen, maar nog niet zijn vleugels teveel bewerken. Opvallend was dat hij ook met de anti-pluk kraag zo goed als overal bij kon. Enkel de bovenste helft van zijn borst niet, verder overal. Wil je dus een kraag gebruiken tegen plukken zal er ook een kap om moeten!

Na 15,5 week hebben we de kap definitief af gehaald. Natuurlijk kwam hij er wat rommelig uit en was ons huis een groot stofnest toen hij zichzelf ging poetsen!

Inmiddels zijn we een half jaar verder. Zijn rechtervleugel is heel mooi geworden. De veren laten hier en daar wel wat beschadiging zien, maar dat is normaal na het verwijderen van de veren zoals de dierenarts heeft gedaan. De vleugel was weer mooi compleet en zal dus in de rui goed steun bieden aan nieuwe veren. De linkervleugel werd weer een rommel. Na nog een jaar aankijken, hebben we de hele procedure nog een keer uitgevoerd. Dit keer hebben we de kap dik 16 weken laten zitten en toen was ook de linkervleugel goed!

Charlie heeft met zijn nieuwe vleugels weer leren vliegen. Hij is niet erg handig, ook na jaren oefenen niet. Die handigheid doen ze op als ze jong zijn en daar heeft Charlie net niet genoeg kans toe gekregen. Alle negatieve ervaringen toen zijn vleugels zo kapot waren hebben ook niet meegeholpen. Rechte lijnen en flauwe bochten gaan prima. Scherpe bochten en landen blijft lastig. Meestal lijken zijn landingen op de die van Wilbur van de Reddertjes (Walt Disney).

Na de verhuizing naar Leeuwarden kregen de vogels hun eigen kamer in de aanbouw. Daar hadden we Charlie, Kaela en Kwiebus en Kjani elk hun eigen kooi gegeven. Toen Kwiebus overleed en Kjani verhuisd is, hebben we bedacht om een grote volière voor Charlie en Kaela samen te maken. Dat was wel spannend, want Charlie en Kaela vinden elkaar niet in het bijzonder leuk. Maar toch dacht ik dat ze met voldoende ruimte een veel leuker leven zouden krijgen en elkaar dan wel zouden accepteren.

De eerste dagen waren heel spannend. Charlie en Kaela waren erg aan elkaar gewaagd en vonden elkaar best eng. Langzaam aan wenden ze aan het samen wonen. Kaela is altijd sneller dan Charlie en uiteindelijk doet Charlie ook niet veel meer dan dreigen. In de loop van de tijd laten ze steeds meer van elkaar toe. We zijn nu 1,5 jaar verder en ze slapen vlak bij elkaar, soms met maar 20 cm tussen hen in! Elkaar aanraken durven ze nog steeds niet, maar ze zijn wel vertrouwd met elkaar geworden en laten best veel van elkaar toe. Het idee dat hun leven leuker zou worden is naar mijn idee dan ook uitgekomen!

Direct aan hun kamer is aan de buitenzijde ook een volière gebouwd. Met mooi weer mogen ze daar in. In het voorjaar moeten ze altijd even wennen, maar ze vinden het heerlijk om buiten te zijn. Een wilgenboompje en een druif zorgen voor beschutting. Charlie vermaakt zich buiten graag met mooie fluitconcerten en een gezellige babbel. Als hij mazzel heeft, fluit of praat een van onze buren terug!