Heupen en rug

Geplaatst op Vrijdag 6 december 2013

De laatste update is alweer een poosje terug. Dit keer vanwege technische redenen, de oude laptop hield het voor gezien. En ja, toen was ik ook mijn wachtwoord kwijt en ik ben niet zo’n talent met zulke dingen.

In ieder geval gaat alles goed hier met de dierentuin. De vogels gaan zoals altijd kletsend, schreeuwend, rommel makend en etend door het leven. De ontwikkelingen op het sociale vlak gaan langzaam, maar toch duidelijk verder! Soms treffen we ze s morgens op slaapplaatsen vlak bij elkaar aan. Dan zitten ze op nog geen 30 cm van elkaar te soezen. Overdag komen ze soms ook verrassend dicht bij elkaar in de buurt. Ze schrikken ook niet meer van elkaar, als de een gaat vliegen of vlakbij land. Wij vinden het enorm leuk om te zien en soms, heel soms, zeggen we heel zachtjes tegen elkaar: zouden ze dan ooit nog eens echte vriendjes worden? We zijn er in ieder geval zeker van dat het gezelschap ze goed doet en dat is toch wel heel belangrijk in een papegaaienleven!

De katten gaan ook lekker hun gangetje. Af en toe steken ze hun neus nog wel buiten de deur, maar het koude en natte weer schrikt wel wat af. Liever liggen ze s avonds met mij op bed, op de elektrische deken te roosteren. Dat is een gezellig knuffelmomentje op de dag. We hebben deze week plannen gemaakt om de vliering op te gaan knappen en ook geschikt en toegankelijk te maken voor de katten (hoekjes afwerken, goed stukje zeil of laminaat op de vloer). Aangezien we alles zelf willen gaan doen om de kosten laag te gaan houden, zal het nog wel even duren. Maar als het klaar is, krijgen de dames er aardig wat ruimte bij. Ze scharrelen nu graag op de vliering als we er moeten zijn, dus ik vermoed dat ze het wel op prijs gaan stellen!

We hebben afgelopen week van Otje de urine weer even na laten kijken en dat gaat hartstikke goed. Daar zijn we erg blij mee! We blijven het in de gaten houden, want ze blijft gevoelig voor struviet, maar zolang het goed gaat, gaat het goed!

En dan komen we bij het onderwerp van deze post, de heupen en de rug. En dan hebben we het over Oscar. Afgelopen dinsdag was het tijd om op controle te gaan voor zijn heupen. Helaas ging de poging tot verdoven niet goed en moesten we creatief zijn om een foto te kunnen maken. Ondanks alle stress en paniek, kregen we Oscar al snel zo ver dat hij vrijwillig op de tafel, onder de rontgenmachine ging liggen. Zo konden we een foto maken en de uitslag was heel positief. Alles zit mooi op zijn plek, de aansluiting is goed en het titanium is mooi vastgeschroefd gebleven. Na alle moeite, alle pijn die hij gehad heeft, de hele revalidatie en, eerlijk is eerlijk, de lege portemonnee, is dat super fijn nieuws!

Wat ons wel opviel de laatste weken is dat Oscar steeds minder vlot liep naast de fiets. Liep hij eerst 12 a 13 km per uur, met pit en goede zin, loopt hij nu nog maar 7 a 8 km per uur met tegenzin. Dat zat me niet lekker en we hebben dit dan ook aan de dierenarts voorgelegd. Hij had wat vermoedens en de foto bevestigde dit. De laatste twee tussenwervelschijven zijn minder dik en minder goed van kwaliteit. Hierdoor zitten de wervels wat dichter op elkaar en kan dat last geven. Als Oscar vrij mag bewegen, kan hij dat prima zelf oplossen. Maar tijdens het fietsen moet hij langdurig in een eentonig ritme lopen en dan gaat het pijn doen. Het advies is nu om de beweging aan te passen op Oscar. Hij moet zijn eigen tempo en manier van lopen kunnen bepalen. Naast de fiets is dit vrij lastig, maar als ik ga hardlopen met Oscar aan de uitrolriem, dan kan dat prima. Dus ik ga voortaan hardlopen in plaats van fietsen. Er wordt gezegd dat dit voor mij ook beter zou zijn… ;-) . Eenmaal thuis was Oscar wel moe van alle stress en kroop hij even bij de baas op de bank. Dat mag eigenlijk niet, maar ja, zeg maar eens nee als ie zo lief kijkt!

Oscar doet het verder prima. Op de hondenschool presteert hij momenteel heel erg goed. We gaan om lol te hebben en leuke dingen te leren, dus het maakt ons eigenlijk niet uit hoe het verder gaat. Maar als hij dan strak naast de voet volgt, vol vuur en passie, langs de vreemdste voorwerpen en 2 onrustige pups, dan ben ik toch wel heel trots! We hebben ook een workshop treibball gedaan en dat was ook erg leuk. Mogelijk gaan daar binnenkort maandelijkse lessen voor komen en dan wil ik dat met hem gaan doen. Tenslotte is hij heel graag met ons bezig en houdt hij van een beetje actie en uitdaging!