Spelen slapen en slopen
Geplaatst op Donderdag 16 november 2006Door alle drukte kom ik er haast niet aan toe om te vertellen dat de Mexicaan al bijna overleden is. De kleur is hem uit zijn gezicht getrokken, een buik of benen heeft hij niet meer, zijn snavel staat op het punt gesloopt te worden. Het enige wat nog fier en heel is, is zijn mooie rieten hoed.
Kæla vind het nog steeds niet zo fijn op haar nieuwe plekje, maar minder erg als op het plekje waar de jongens nu staan. Ze doet erg chagrijnig als we langslopen, maar laat zich nu wel enigszins redelijk uit de kooi halen. Gelukkig vermaakt ze zich dus prima met de Mexicaan en ze geniet ook dagelijks publiek van de kittens wat ze ook prachtig vind.
De jongens kachelen zoals altijd rustig door het leven. Ze zijn druk met touwtjes pluizen en eten. Otje is soms heerlijk aan het spelen met de kittens, maar soms wordt de drukte haar wel wat teveel. Dan kruipt ze in de slaapkamer en mauwt chagrijnig rond. En na een tijdje is ze weer in haar hum en komt ze weer spelen. Vanmiddag had ik de kattebakken met bleek schoongepoetst en ze wilde maar niet van mijn handen afblijven! Ruiken, kopjes geven, likken en zachtjes bijten. Bleek is kennelijk een zeer geliefd parfum voor poezen!
