Charlie in de lappenmand
Geplaatst op Dinsdag 29 januari 2008Gisteravond is Charlie weer eens in zijn kooi gevallen. Waarschijnlijk in het donker nog niet helemaal de afstanden rondom zijn nieuwe schommel goed ingeschat. Er lagen weer twee mooie lange veren onderin de kooi. Een duidelijk afgebroken, gelukkig geen bloedpen. De andere was wel mooi heel, wie weet zat die al los door de rui? Een derde veer was wel gebroken, maar zat nog in de vleugel. Na een douchebeurt, waar hij erg van genoot, hebben we eens naar zijn vleugels gekeken. Nou is Charlie wel tam, maar aan zijn vleugels zitten kan niet zomaar. Ik doe dan een handdoek om hem heen en pak zijn kop vast. Dan kan ik met mijn andere hand de vleugel strekken en bekijken. Tjerk kijkt mee en wanneer nodig, kan hij knippen. We hebben de gebroken veer ingekort, precies op het punt waarop hij gebroken was. Alle andere veren zaten nog goed en met steun van de veren ernaast. Dus daar hoefden we gelukkig niets aan te doen. Grappig is wel dat het de handdoek is waar Charlie boos op wordt. Hij rent zodra we hem los laten naar ons toe en moppert op de handdoek.
Zondag heb ik de hand kunnen leggen op een grote bos wilgentakken. Netjes opgebonden, vers van de knotwilg. Ik heb de hele bos in een emmer water gezet om wortels te krijgen. Dan kan in het voorjaar de voliere mooi vol gezet worden! Charlie en Kæla hebben vast wat takken gekregen om van te genieten!
Charlie zijn poot gaat de goede kant op. Het ziet er nog wat rood uit, maar het ziet eruit alsof het aan het genezen is. Ik maak zijn voetjes regelmatig goed nat, zodat het eelt wat soepel wordt en door de gladdere zitstokken wordt het eelt al minder dik.
